Het vangen

“Catches win matches”  (met vangen  wordt  de wedstrijd  gewonnen):  in deze zinsnede  ligt het belangri jkste  onderdeel van  het fielden besloten.  De vang kan  in twee categorieen worden  onderverdeeld : de close catch  (de vang die vlakbij het bat wordt gemaakt) en de judged  catch (de vang die in het  verre  veld  wordt gemaakt).

Voor de slip fielder is het belangrijk om te weten hoe ver hij van het wicket af moet staan en dit is afhankelijk van de snelheid van de pitch.

Hoe sneller de pitch is, hoe verder in het veld hij zich zal opstellen om over die belangrijke fractie van een seconde meer te kunnen beschikken om zijn vang te maken. In eerste instantie wordt er met de hand een komvormige holte gevormd door de vingers te krommen en worden de handen naar de grond toegedraaid, klaar om de schok die de bal teweegbrengt op te vangen. Naarmate de bal meer vaart heeft, moeten de handen meer meegeven omdat de bal anders weer uit de banden kan wippen.

Bij de judged catch heeft de verre velder de tijd om te bepalen waar de bal terecht zal komen. Maar al te vaak loopt de fielder vroegtijdig op de bal in, waarna de bal buiten zijn bereik over zijn hoofd heen vliegt.